الحلقة السادسة من قصة: لم يكن الأخير
الحلقة السادسة من قصة: لم يكن الأخير
علياء: ايو وانا سمعت كل حاجه
إياد: اللى سمعتيه كله مش حقيقى
علياء: انا مش هسمع مبررات كدابه تانى ..كل الناس كانت بتحذرنى منك وتقولى ده صاحب مصطفى واكيد زى صاحبو وانا اللى غبيه كنت مصدقاك
إياد: انا مكدبتش عليكى
مصطفى صحى من النوم على الصوت
مصطفى: ايه الدوشه دى
علياء: مكدبتش؟ … مش دى مامتك اللى قولت لى عليها انها عيانه مش كدب ده …وكلامك عن انى انا حب حياتك اللى كنت مستنية طب مين دى اللى كنت بتحضنها مش دى خيانه وكدب
إياد:ممكن تخلينى اشرح لك
علياء: انا مش عاوزه منك مبررات انا حيبت اعرفك انى اكتشفت كدبتك الكبيره ومش عاوزه اشوفك تانى
علياء لفت ظهرها علشان تمشى وإياد مسكها من ايدها علياء شدت ايدها
علياء(بحده): اياك تلمسنى تانى(ومشيت وسابته)
فيروز : ليه عملت معاها كده
إياد(بغضب):انا ماعملتش حاجه ..ماعملتش حاجه…..كدبت ايه يعنى كدب مانا كنت مضطر
سهر مشيت اما فيروز جالها تليفون ومشيت
مصطفى: هو فى ايه …ايه اللى حصل
إياد: فى ايه …انت مش عارف فيه ايه انت اصلا اساس كل المصايب دى …انت الذنب اللى فى حياتى ومش عارف اخلص منه
مصطفى : بس انا مش فاهم انا غلطت فى ايه
إياد: سهر جت علشانك ولما لقيتك نايم قعدت معايا وقاعدت تحكي لى انك بتعاملها وحش وعيطت واترمت فى حضنى وساعتها علياء شافتها وافتكرتنى بضحك عليها وكمان ماما اللى ديما شكه فيا بسببك اكدت لعلياء انى بضحك عليها…يعنى كله بسببك انت
مصطفى:انا اللى قولتلك تكدب ولا انا اللى قولتلك تحضن البنت انت عاوزنى شماعه وخلاص
إياد:لا شماعه و غيرها… لحد هنا وكفايه انا خلاص مش عاوز اشوفك تانى من النهارده احنا طريقنا مختلف (إياد مشى وساب مصطفى ومصطفى طلع وراه )
مصطفى:طب استنى ياإياد انا اسف انا هكلم علياء واشرح لها
إياد: ملكش دعوه بـ علياء ولا بأى جاحه تخصني .. انا بحذرك
علياء رجعت البيت وقفلت عليها باب الاوضه ….مديرة البيت قالت للسيد احسان عن حالة علياء فاراح لها على الاوضه وقعد يخبط
احسان:علياء افتحى الباب انا بابا ياحبيبتى انتى كويسه
علياء: انا كويسه بس عاوز اقعد لوحدى شويه
احسان طب قولى لى ايه اللى مزعلك
علياء:مفيش حاجه يا بابا انا كويسه بس عاوزه اكون لوحدى شويه …روح انت شغلك بس
احسان : انا ممكن اللغى المواعيد النهارده
علياء:لا يا بابا انا تمام وهبقى اكلمك لما افوق شويه
احسان :تمام …انا هروح الشغل وهبقى اطمن منك عليها( يكلم مديره البيت)
احسان راح الشغل وهو قلقان على بنته بس كل شويه كان بيطمن عليها ….ليلى استنت علياء تيجى المحاضره بس علياء ماجتش وكمان مابتردش على الموبيل وإياد موبيله مقفول
فلما المحاضره اتلغت ليلى قررت انها تروح لعلياء البيت تسال عليها …ليلى لما راحت عرفت ان علياء زعلانه وقفله على نفسها باب الاوضه فحاولت تطلعها من الجو اللى هيا فيه وتفهم منها ايه اللى حصل
ليلى:علياء لو سمحتى افتحى انا مش همشى لا لما تفتحى الباب
علياء:لو سمحتى روحى انا مش عاوزه اتكلم
ليلى :بلاش تتكلمى افتحى الباب علشان نطمن عليكى
علياء:انا كويس ماتخافيش عليا
ليلى: برضو مش همشى
علياء تفتح الباب
ليلى: اخيرا ….انتى كنتى بتعيطى ؟
علياء:انا مش عاوز اتكلم (قامت تقفل الباب تانى)
ليلى: قفلتى الباب تانى ليه بس
علياء:كده احسن
ليلى: طيب احكى لى بقى ايه اللى حصل
علياء: قولتلك مش عاوزه اتكلم
ليلى: مش علييا الكلام ده انتى لو مش عاوز تحكى مكنتيش فتحتى لى الباب يلا قولى
علياء تحكى لليلى اللى حصل واللى شافته وليلى حكيتلها الكلام اللى هى قالته لفيروز يوم ما شفتها فى المول
ليلى:إياد يحصل منه كل ده مش ممكن ..انا مش مصدقه ده زى متكونى بتحكى عن حد تانى
علياء: انا غبية انى صدقته ..كان لازم اخد بالى من الاول ازاى انا اصدقه وانا شايفه صاحبه واقرب الناس ليه بيتصرف ازاى …ازاى طلعت بالغباء ده
ليلى: ماتقسيش على نفسك مش انتى لوحدك اللى صدقتيه انا كمان وباباكى
علياء: بس حبيته بجد مش بس صدقته وكمان انا السبب ان بابا صدقه ازى هقدر اقول لبابا ان اختيار بنتك اللى انت بتثق فيها طلع كذبه كبيره…للدرجه دى الحب كان عامينى
ليلى:اكيد فى حاجه غلط مش ممكن يكون إياد عمل كده ده بيحبك قوى
علياء:ليلى انتى طيبه وممكن تصدقى اى جاحه…كل مافتكر قد ايه كنت هبله وانى صدقته لما قالى بحبك…بحس قلبى من جوه مجروح
ليلى:هو اللى خسرك اكيد …بصى انا النهارده هبات معاكى ومش هروح المدينه بس بشرط …..انا وانتى هنتفرج على فيلم فى السينما وكمان هنخرج نروح اي مول نتفرج ونتفسح
علياء: انا مليش نفس
ليلى:خلاص انا هروح
علياء: لا خلاص موافقه
علياء وليلى راحو الاول ع المدينه وطلبوا اذن ليلي عشان تبات بره وبعدين راحوا السينيما وليلى اختارت فليم رعب اتفرجو عليه وطلعو على المول واتعشو بره وبعدين رجعو البيت باليل
ليلى : كان يوم حلو قوى
علياء: اه فعلا بس المره الجايه فكرينى انك متختاريش الفيلم تانى
ليلى : ليه بس ده كان فيلم حلو قوى
علياء: حلو ايه بس ..ده كل الناس اللى فى الفيلم ماتو
ليلى(تضحك):خلاص المره اللى جايه اختارى انتى …ايه مش هتلبسينى حاجه من عندك ولا هنام كده
علياء: يعنى هتنامى معايا وكمان تلبسى هدومى لا كده كتير
ليلى: اخلصى ….وانا هنام على السرير وانتى نامى على الارض علشان مبحبش حد ينام جنبى
علياء : كمان ….لا روحى نامى فى المدينة مين قالك انى عاوزاكى اصلا
ليلى:يعنى مش موافقه ..طيب انا هخليكى توافقى(ليلى تدغدغ علياء )
علياء:كفايه هههههههه خلاص بقى
ليلى: موافقه ولا لا
علياء:خلاص ههههههههه هناااااااااام على الارض
احسان بيخبط على باب الاوضه:علياء ممكن ادخل
علياء:اتفضل يا بابا
احسان :انا سامع الضحك من تحت …. ليلى ازيك
ليلى: انا تمام
علياء: ليلى ياسيدى دخلتنى فيلم رعب
احسان : طيب مش تقولولى اجى معاكو برضو ياليلى..انا من زمان نفسى اشوف فيلم رعب…كان فيلم ايه
ليلى: المره اللى جايه …احنا دخلنا فيلم ********** الجزء التانى
احسان : الفيلم ده حلو قوى
علياء: حتى انت يا أبى
احسان(يشاور لليلى انهم هيشتغلو علياء) :ايه اللى بيحصل فى الجزء ده
ليلى: بص ياعمو هو بطل الفيلم بتاع الجزء الاول بيدخل مستشفى المجانين ومحدش مصدقه لما بيقولهم ان فى وحش فى الغابه
احسان :ام وبعدين
ليلى:بيحاول يهرب من المستشفى علشان …….
علياء:لا مهو انا مش هسمع الفيلم مرتين …بابا انت مش جاى تعبان من الشغل وانا وليلى تعابنين وهنام تصبح على خير يا بابا
احسان :طب وباقى الفيلم
ليلى:ايوه ياعلياء يعنى عمو مايعرفش باقى الفيلم
علياء:طيب نامى على الارض بقى
ليلى: لا ارض ايه بصى انا وعمو اصلا بنشتغلك
علياء :بتشتغلونى ؟
احسان :انتى اعترفتى كده من اول قلم هههههههههههه
علياء وليلى بيضحكو
احسان : طيب مش هتتعشو ولا ايه
علياء:لا احنا اتعشينا بره
احسان :طيب تصبحو على خير
علياء وليلى: وانت من اهل الخير
احسان راح لمديرة البيت
احسان : ماعرفتيش ايه اللى كان مضايق علياء؟
مديره البيت: لا هى قفلت الباب عليها هى وصاحبتها وانا مقدرتش اعرف
احسان : انا لقيتها مبسوطه ماحبتش أسألها …قولى لهم يحضرو العشاء
مديره البيت:حاضر
(مصطفى راح لإياد علشان يعتذر له)
مصطفى:إنا اسف جدا انا السبب فى اللى حصل ده
إياد: انت ايه اللى جابك هنا مين اللى دخلك اصلا اطلع بره
مصطفى:انت عمرك ما قفشت منى كده
إياد:انا تعبت من المصايب اللى بتقع على دماغى بسببك…اطلع بره لو سمحت
(مصطفى مشى وهو متاكد ان إياد المره دى مش سهل يسامحو)
——————–
(فى اليوم التالى)
ليلى: يلا ياعلياء قومى
علياء:سيبينى شويا معرفتش انام طول الليل وانتى بترفصى
ليلى: انا برضو يلا قومى وبلاش كسل …هنتاخر على الجامعه
علياء:انا مش عاوزه اروح الجامعه
ليلى: ليه
علياء: مش عاوز اشوف اى حد
ليلى: هتهربى من الناس و من إياد لامتى
علياء: النهارده بس
ليلى: احسن حاجه تشغلى وقت يلا بينا
علياء:بلاش
ليلى :طيب انا عندى اقتراح ممكن نروح شويه ولو لقيتى نفسك مضايقه نمشى على طول
علياء: اوك بس انا حره امشى فى اى وقت
ليلى وعلياء راحو الجامعه وخلصو المحاضرات
ليلى: شفتى اهو غيرتى جو ومحصلش حاجه
ريم : هاى بنات ازيكم
ليلى: تمام
ريم :ايه امال إياد فين ياعلياء مش مع بعض انتو النهارده ليه
ليلى: احنا منعرفش عنه حاجه روحى اسالى عليه حد تانى غيرنا
ريم :انتو سبتو بعض ولا ايه ….انا كنت هقول انه بيتسلى بيكى بس انتى اللى ماسمعتنيش
علياء(بغضب):كفايه بقى انتى مابتزهقيش اوف
علياء ضربتها وشدتها من شعرها
ليلى:علياء ايه اللى انتى بتعمليه ده
(ليلى شده علياء وخدتها وطلعو من الجامعه وهم طالعين قابلو إياد)
إياد:علياء ممكن اتكلم معاكى شويا
علياء(بصوت عالى وعصبيه): لا مش ممكن ….وياريت متطلعش فى وشى تانى مش عاوزه اشوفك ولا اسمعك تانى فهمت
(علياء مشيت وليلى لحقتها)
إياد:علياء اسمعينى بس
ليلى:علياء مش هينفع تسوقى العربيه كده احنا … تعالى هناخد تاكسى
علياء: اوك
ليلى:تاكسي…..نروح على اقرب سينما
علياء:لا على البيت
ليلى: هنروح البيت ليه؟
علياء:مش عايزه اروح حته
ليلى:المره دى اجبارى هنروح فيلم على ذوقك …ودينا اقرب سينما
علياء:مش عاوز اروح حته …على البيت لو سمحت
السوق :اوديكم انا مكان على مزاجى متقررو هتروحو فين
ليلى:لا انا بقى هخدك مكان حلو قوى هيغير عليكى خالص …ممكن تويدنا الحديقه اللى جانب مدينة الطالبات
السواق: جواب نهائى
ليلى : اكيد
علياء:لا انا ….
ليلى:خلاص بقى هنخسر المليون
علياء تضحك …ليلى وعلياء وصلو الجنينة وكانت مليانه مراجيح ولعب اطفال
ليلى:هنا بقى هتنسى كل حاجه
علياء: اده انتى فاكرنى عندى خمس سنين ولا ايه
ليلى :اسمعى الكلام بس ويلا نلعب انا وانتى (ليلى تروح تركب مرجيحه)
علياء:انتى اكيد هبله
ليلى: وانتى كمان اتهبلى زيي
(علياء راحت على المرجيحه اللى جنب ليلى وفى الاول بداءت تتحرك بيها براحه وبعدين اندمجت هى وليلى ونسيو نفسهم وقاعدو يضحكو وبعدين اخدو تاكسى لحد العربيه
فى العربيه)
علياء:انا حاسه انى هبله بس مبسوطه
ليلى:انا ديما لما بيوحشونى اهلى او لما المذاكره بتزيد عليا باجى اغير جو هنا
علياء:معاكى حق
ليلى:خلاص لما اى حاجه تضايقك تعالى هنا
علياء:لا انا مش ممكن اعمل الهبل ده تانى
ليلى:طب انا هروح على المدينة
علياء:ليه ده امبارح كان يوم حلو
ليلى: لا علشان ادارة المدينة
علياء:ليلى متبقيش غلسه مش عاوزه ابقى لوحدى
ليلى :تمام انا هاجى معاكى
ليلى راحت مع علياء البيت
مصطفى قاعد يفكر ازى يصالح إياد وبعدين قرر يروح يقول الحقيقه لعلياء علشان تصالح إياد
مصطفى راح البيت عند علياء وطلب يقابلها
علياء:انت ايه اللى جابك هنا
مصطفى:انا جايه أقولك الحقيقه …إياد مالوش..
علياء :مش معنى انى قولت إياد مش عاوزه اسمع مبرراتك يبقى تجى انت تقولها لى
مصطفى:إياد مايعرفش انى جاى اصلا …متقولى حاجه ياحاجه (يكلم ليلى)
ليلى :علياء متنرفزيش نفسك محدش يستاهل
مصطفى:هو ده اللى قدرتى عليه …قال حاجه قال ده انتى بتوجاز
علياء(بنرفزه): مايهمنيش اي حاجه عن إياد وان كان معندكش كلام تانى تقوله يبقى اتفضل بره
مصطفى طلع بره من غير ولا كلمه
تانى يوم الصبح مصطفى راح لفيروز وقالها على الحقيقه وسوء الفهم اللى حصل
فيروز :اوعى تكون بتكذب زيه
مصطفى :هو كذب علشانك …مكنش عاوزك تحسى انك قصرتى معاه لما سبتيه فى بيت باباه ..كان عاوزك تشوفى فيه الولد المجتهد اللى انتى بتتمنيه
فيروز(تبكى):وانا فهمته غلط وكنت السبب ان حبيبته سابته
مصطفى:هو كان بيحبها جدا وكان فعلا بداء يتغير علشانها
فيروز :انا لازم اصلح اللى حصل
مصطفى :انا حاولت ورحت لها بس هى ماسمعتش ولا كلامه وطردتنى من البيت
فيروز :يعنى ايه مفيش امال……انا لازم اكلمه واعتذر له عشان فهمته غلط ..ولازم ارجع علياء لحياته تانى مش ممكن ابقى السبب فى جرح ابنى
مصطفى :بس علياء مش هتسمع منك خالص
فيروز:اكيد فى حد ممكن يخليها تسمعنى…ممكن نكلم ليلى تكلمها
مصطفى:لا انا اسهل لى انى اقتنع علياء
فيروز:خلاص كلم علياء
مصطفى:لا علياء طردتنى من بيتها
فيروز :خلاص يبقى مفيش غير ليلى
مصطفى :بس دى مش بتطيقنى خالص
فيروز :انا اللى هطلب منها ..سيب الموضوع علييا
فى نفس الوقت إياد راح لعلياء عند البيت علياء و وقف قدام العربيه علشان تسمعوا
علياء كانت لوحدها وليلى سبقتها على الجامعه
علياء:امشى من هنا يا إياد كفايه اللى حصل لحد كده
إياد: مش همشى الا لما اتاكد انك فعلا مش عاوز تشوفينى تانى
علياء:انا مش عازوه اشوفك تانى
إياد:بصى لى وانتى بتقول انك خلاص مش عاوز تشوفينى تانى
علياء(تنظر بعند شديد): انا مش عازوه اشوفك تانى وماعدش ليك جوايا اى مشاعر
إياد: لدرجه دى …خلاص انا مش هضايقك تانى وهعتبر اللى بينا كان حلم وانتهى
علياء:ايو هو كان حلم وانا صحيت خلاص
إياد:اتفضلى(يفكر فى نفسه – يا احلى حلم فى حياتى)
علياء مشيت وسابتو وهو رجع على البيت
——————————————–
تفتكروا هيحصل ايه تاني وممكن يرجعوا لبعض؟؟؟؟
