في الحلقة السابقة: قصة لا زلت ف الثلاثين – الفصل الخامس عشر

قصة لا زلت ف الثلاثين – الفصل السادس عشر

بصتله رقيه وهى مستغربه ومش فاهمه هو يقصد ايه
رقيه:مش فاهمه
عمر: انا عاوز حد فى حياتى اوى وقلبى مش هينفع اديهوله غير لما يستاهل قلبى ده
رقيه:اها
عمر:بس قوليلى هو انا ما وحشتش الفيلا طول النهار
رقيه:هو انت مش قولت عاوز تاكل برضوا
عمر:هو انا ممكن اتكلم معاكى
رقيه:اومال انت بتعمل ايه دلوقت
عمر:احم احم انا اقصد يعنى براحتى
رقيه:اتفضل
عمر:انا يا ستى كنت بدور على شغل ,متبرقيش ,اها عادى يعنى
رقيه:ولقيت
عمر:اها طبعا ده انا اى شركه تتمنانى ده انا دماغ ميغركيش الهزار والضحك ده
رقيه:هو انا ممكن اسألك سؤال
عمر:واناممكن اجاوب من غير ما تردى ,ليه مشتغلتش فى شركه من بتوع والدك ووالدتك ,بصى يا ستى انا من وانا صغير وانا مدلع واوى كمان تقريبا كل حاجه متاحه ومش هظلمهم هما كده شايفين انهم بيأمنوا مستقبلى مش هيبقى فلوس واهتمام ضريبه الدنيا بقى ,انا مش عاوز اقعد على الكرسى لمجرد انى ابن صاحب الكرسى لا انا عاوز اعد عليه علشان استاهله واكبر اللى بابا سابه وبعدين هو انا هدور على نفسى ولا اقعد على كرسى
رقيه: خطوه حلوه اوى ربنا يوفقكـ
عمر:وحشتينى
رقيه:نعم!!!!
عمر: لا ابدا بكلم الفيلا
__________________________

هبه خارجه من الجامعه ومحمود فى العربيه وباصصلها وبيضحك وفجأه ظهر مصطفى قدامها ,هبه موقفتش معاه دقيقه وبعدين راحت لمحمود العربيه
هبه: ازيك
محمود:الحمد لله
هبه:وحشتنى
محمود:عملتى ايه فى محاضراتكـ
هبه:هههههههههههه حضرتها
سكت محمود وسكتت هبه وهى بتبتسم من لهجه الغيره اللى فى نبره محمود ,احلى احساس ممكن تحسه الانثى ان الراجل يغير عليها فما بالك براجل قلبها
ابتسامات هبه الملحوظه خلت محمود يتنرفز اكتر واكتر
محمود:بتضحكى على ايه ممكن اعرف
هبه:ابدا علشان شوفتك ,قلبى بيفرح
محمود:محكتليش على صحباتكـ
هبه:بيسلموا عليك
محمود:وهما يعرفونى منين
هبه:يعنى حبيبى وخطيبى اللى مليش سيره غيره وبوقى ده مش بيعرف يتكلم غير عنك وتقولى مش يعرفوك
محمود:طيب
وسكت شويه
محمود:هو مين اللى وقفتى معاه ع باب الجامعه ده
هبه:ده زميل فى الجامعه
محمود:زميل اه ,طيب الزميل ده اسمه زميل جامعه وانتى كنتى بره الجامعه
هبه:بتغيرى عليا يا قطه
محمود:مش بهرج يا هبه
هبه:ولا انا
محمود:ممكن ده ما يتكررش تانى
هبه:ممكن طبعا جدا مع انى نفسى اشوفها تانى
محمود:هى ايه دى
هبه:نظره عيونك دى وهى بتغير كده
محمود:انا عاوز نتجوز قريب يا هبه
هبه:اممم سبنى فرصه افكر
محمود:ههههههههههههههههههه لالا خلاص انا غيرت رأييى
هبه:لالا الله يرضى عليك على اقرب مأذون من فضلكـــ ومتقولش فى سرك ,ايون واقعه عليكـ وما بصدق مش حبيب عمرى
ضحك محمود وضحكت هبه واتصل بوالدها يتغدوا بره ووافق
_______________________
فضلت هاجر نايمه طول النهاربسبب تعب السفر ولما صحيت فضلت تتصل بعلى وهو قافل موبايله وده اللى نرفزها زياده وبعد كده فتحت النت تشوفه مش موجود
على قاعد مع يوسف اللى طاير بيه وفاكر هاجر بس ظروف البيت عنده مش سمحاله بأى طريقه يكلمها بيها
منى قاعده تفكر هتتصرف ازاى مع على وهتعمل ايه فى الكارثه اللى هو فيها ودموعها مش راضيه تفارق قلبها على الرغم من الابتسامه اللى رسماها كأى انثى بتخلف وخصوصا اول مولود ده غير الزيارات اللى مش بتخلص
___________________________
العمال بيشيلوا حاجاتهم ورقيه خارجه من الفيلا وعمر كان طلع نام من كذا ساعه وهى مش عارفه تعمل ايه ونفسها تشوفه قبل ما تمشى ,بس الطبيعى انها لازم تمشى ,واستسلمت بالامر الواقع
عمر كان ضابط الموبايل على المعاد اللى رقيه بتمشى فيه وقام مخضوض لانه حس بهدوء وجرى على السلم ومع نظره رقيه الاخيره للفيلا قبل ما تمشى وخطواتها اللى بتأخرها اكتر ما بتقدمها وكأنها بتمشى عكس اتجاه الباب وعمر بيجرى على السلم وبيتكعبل وبيقع ورقيه بتموت من الضحكـــــ
عمر:هتفضلى تضحكى كده كتير ,تعالى الحقينى
رقيه:يالا قوم
عمر:ينفع كده
رقيه:حد قالك اجرى
عمر:والله لو على رجلى مش قادره بس قلبى هو اللى جرى
رقيه:متسمعش كلامه تانى
عمر:هو انا ينفع اسمع من غيره دلوقت
رقيه:انا كنت ماشيه ,اقصد يعنى كنا ماشيين
عمر:هو انا ممكن اطلب منك طلب
رقيه:اتفضل
عمر:عاوز اقابلكـ
رقيه:ما انا هنا كل يوم اهوه
عمر:لا انا عاوز اتكلم مع رقيه مش المهندسه رقيه
رقيه:بس
عمر:ارجوكى من غير بسبسه والله مكان عام وفيه ناس قد كده وهجبلك ناس يقعدوا معانا ع التربيزه لو تحبى وممكن نقعدهم يشربوا حاجه كمان وقولى اه لانتحر من فوق السرير والله وياستى لو فكرت فى كلمه تزعلك الخد التانى لسا متعلمش عليه
ضحكت رقيه ضحكه عاليه
عمر:والنبى زى القمر
رقيه:تصبح على خير
عمر:وافقتى
رقيه:هفكر
عمر:يبقى بكره الساعه 6 ومتجيش بعربيتكـ لانى هوصلك ولو عاوزانا نفتح باب العربيه واحنا ماشيين معنديش مانع ,بس هتجبيلى عربيه جديده
رقيه:ردى هيوصلك بكره لو جيت بعربيتى يبقى لا لو بعربيه دينا يبقى ,تصبح ع خير
عمر:يارب العربيه تبوظ
رقيه:سلام
عمر:هكلمك اطمن ع العربيه لما تروحى
_______________________
عرف على ينزل وخد معاه الموبايل علشان يكلم هاجر فى الموبايل
على :وحشتينى اوى اوى اوى اوى اوى
هاجر:ياسلام ,انت بتستعبط اصلا موبايلك مقفول ليه
على:يا بيبى كنت عند عمى وفصل شحن
هاجر:وهو عامل ايه
على :بقى كويس ,بس بجد وحشتينى اوى اوى اوى يا مراتى يا حبيبتى
هاجر:وانت كمان
على :هو انا مش هشوفكـــ
هاجر:اكيد هشوفكــ
على :اسمعى يبقى بكره نروح اى اوتيل نعد فيه سوا طول النهار
هاجر:وانا هقولهم انى عندى دروس طول اليوم
على :متحرمش من القمر بتاعى اللى وحشنى اوووووووى
هاجر:وانت كمان
على :تعرفى نفسى فى ايه دلوقت
هاجر:فى ايه
على :هقولك بكره
هاجر:ههههههههههههههه ماشى
__________________________
رقيه بتركن العربيه بتاعتها وطالعه وعبير ماشيه واول ما شافت رقيه
عبير:ازيك
رقيه:انا الحمد لله
عبير:وهاجر عامله ايه وحشتنى بقالى كتير مش شوفتها
رقيه رجعت لورا واتخضت من كلمه عبير بس حاولت تحافظ على صوره اختها قدامها
رقيه:حاضر هسلملك عليها ابقى تعالى ؟
عبير:ان شاء الله هبقى اجى
رقيه:وانتى كويسه يعنى
عبير:اه كويسه اوى الحمد لله
طلعت رقيه البيت وهى مش عارفه تتصرف ازاى او تعمل ايه وقطع تركيزها اتصال عمر
رقيه:بترقبنى حضرتكـ
عمر:قلبى بيرقبكـــ
رقيه:هو انت ما بتعملش حاجه ابدا قلبك هو اللى شغال ع طول كده ,هيتعب
عمر:تعبك راحه
رقيه:طب انا داخله دلوقت البيت بعد اذنك هقفل
عمر:اوكى ,هكلمك تانى
رقيه:باى

تابع الحلقة القادمة من: قصة لا زلت ف الثلاثين – الفصل السابع عشر

تابعونا علي صفحة قصص واقعية علي الفيس بوك لمزيد من القصص